Autorondreis Noord Marokko

Meknes – Tazekka NP – Fes – Rifgebergte – Chefchaouen – Tetuoan – Tanger

???????

Meknes

We vliegen met Transavia naar Casablanca en maken voor de verandering weer eens een doorstart. Als ik met Therese op reis ben gebeuren er altijd van dit soort dingen. Een grote groep vogels voor de landingsbaan maakt het te gevaarlijk. Fijn dat de piloten dit soort zaken serieus nemen. Na de douane halen we ons koekblik (klein FIAT Pandaatje) op en gaan richting Meknes. De snelweg heeft nogal wat tol en daar hebben we cash voor nodig. Alleen blijkt ING ons geen geld te willen geven, maar gelukkig heb ik nog een VISA. Door de tolpoortjes hebben we gelijk de mogelijkheid al onze grote briefjes om te ruilen voor kleingeld. De weg naar Meknes duurt ongeveer 2,5 uur.

Eenmaal aangekomen in het centrum is het even zoeken naar de juiste plek om te parkeren. Maar gelukkig zijn er genoeg van die mannetjes die je wat graag helpen om een plekje te vinden. Voor 35D (3,5 euro) mogen we 24 uur parkeren. Met onze rolkoffertjes wandelen we dan de medina in. Onze Riad ligt namelijk in het oude centrum. We checken snel in want de zon gaat al onder en dan is de stad op z’n mooist is. We scoren een tafeltje op het terras aan het grote plein en bestellen hier gelijk ons avondeten. Prachtig om de zon te zien ondergaan, terwijl het op het plein krioelt van de mensen. Helaas koelt het snel af, daarom gaan we lekker terug naar ons knusse Riad en duiken snel ons bedje in.

Onze kamer in de Riad heeft geen ramen, dus ’s nachts is het pikdonker, maar ’s morgens ook. Je bent daardoor even het besef van tijd kwijt. Maar om 8 uur zitten we (helaas binnen door de regen) aan ons ontbijt. Lekker vroeg stappen we de medina in en als eerste staan we in de oude Koranschool. Een prachtig versierde ruimte met allerlei handwerktegeltjes. Alleen om te kijken, want er is geen verdere informatie, terwijl je wel €7,- entree betaalt. Maar wel de moeite waard. De moskee mag je als niet-moslim niet betreden, dus die laten we links liggen. We verlaten de medina en lopen door de grote poort richting de Royal golfbaan, we mogen van de bewakers even om het hoekje gluren. Langs de lange hoge muur van de baan en het paleis gaan we naar het bassin en de oude stallen. Ook hier weer een mooi stukje verleden met geweldige zuilen, en voor €7,- entree ook weer zonder educatie. Voor €5 kun je nog een extra gids huren, niet nodig, want je kunt hier prima zelf rondlopen en foto’s maken.

Meknes heeft een heleboel stadsmuren en soms zit er tussen die muren alleen een weg en een stoep. En dan ineens duikt er weer een poort op, waar je door kunt steken en je terechtkomt in een wirwar aan straatjes waar de lokale bevolking woont. Het is een klein doolhof en je loopt dan ook regelmatig vast, doordat je voor een doodlopend stuk hebt gekozen. Maar uiteindelijk als je de meeste mensen volgt kom je weer bij een uitgang. Via maps.me, die hier beter werkt dan Google, kom je er iedere keer toch weer uit. We lunchen in een soort klein snackbarretje en lopen daarna langzaam terug naar ons Riad. Koud en nat drinken we een warm kopje Marokkaanse thee en relaxen even. Na een goed uur is het weer droog en gaan we verder op onderzoek in de medina. Het fijne is dat de mensen je hier met rust laten, je kunt overal rustig kijken en veilig rondlopen. We hebben af en toe wel bekijks, want we zijn vrijwel de enige toeristen in dit stuk van de medina, maar het is prachtig om te zien hoe ze houtsnijwerk met de hand maken en het metaal bewerken. Overal lopen mannetjes met karren fruit, brood en groente. Echt terug in de tijd en super om te zien hoeveel lokale kleine winkeltjes er zijn.

Na al dit slenteren vinden we een schattig klein restaurantje. Nou ja gewoon een huiskamer, waar moeders een overheerlijke Marokkaanse maaltijd voor je klaar maakt. Je moet wel een beetje geduld hebben en we hebben het koud ondanks een dikke jas, maar dan heb je wel wat speciaals. Moe, voldaan en met een volle maag keren we terug naar ons kamertje in het Riad. Op naar een nieuw avontuur morgen richting de bergen en Taza.

Van Meknes naar Tazekka NP

Als we naar buiten stappen uit onze Riad zijn we blij verrast dat de zon schijnt. Op de weersvoorspelling stond namelijk de hele dag regen. We vinden ons koekblik weer terug, helemaal ingebouwd door verkoopwagentjes. Koffertjes in de bak en op pad. Onze eerste stop van vandaag is op een klein uurtje rijden. Bhalil, een dorpje met allemaal grotwoningen. Als we aankomen weten we even niet waar we die huisjes kunnen vinden, maar al gauw worden we aangesproken door Karim. Hij wil graag onze gids zijn en zijn dorp aan ons laten zien. Hij woont zelf in een grothuis en hij nodigt ons uit voor de thee. Eerst waren we een beetje huiverig, omdat ze vaak in Marokko op het einde veel geld van je willen en dan vervelend gaan doen als je dit niet geeft. Maar Karim was duidelijk dat we vrij zijn om te geven wat we willen. Achteraf waren we blij met onze gids, want als je zelf aan de wandel gaat, dan zie je de grotwoningen niet. Ze hebben er namelijk gewoon huizen bovenop gebouwd. Na een kopje thee, een ontmoeting met zijn vrouw en zoontje en een korte uitleg over het maken van speciale Marokkaanse knopen, brengt hij ons terug naar ons koekblik.

We vervolgen onze weg naar Sefrou. Als eerste rijden we naar de cascades (watervallen) van Sefrou. Daarna willen we de oude medina nog even in, want de boekjes zeggen dat er veel mooie bruggetjes zijn en het water leuk door de stad stroomt. Maar helaas. De medina is dicht omdat het ‘zondag’ is (vrijdag is hier wat bij ons zondag is), maar er ligt ook overal vuil en het ziet er hier een stuk armoediger uit, wat een minder fijn gevoel geeft om rond te lopen. We besluiten dus om terug te gaan naar ons koekblik en een bakkertje op te zoeken voor de lunch.

Na de bakker gaan we door richting El Menzel, niet om het plaatsje, maar om de prachtige route door de kloof. En deze binnenweggetjes zijn een stuk leuker dan de snelweg. Vanaf El Menzel is het nog een klein uurtje naar ons volgende verblijf. Het begint inmiddels ook steeds harder te regen. Jammer, maar alles wat vannacht valt, hebben we morgen niet. De laatste 15 km rijden we weer een kloof in en dus al een stuk van het park. We hebben via internet een speciaal plekje gevonden, het is wel een uitdaging om het te vinden en de weggetjes worden steeds smaller en gaan zelfs over in modderpaden. Uiteindelijk komen we er aan en is het even zoeken naar de eigenaar. Een schitterend plekje, maar een beetje verwaarloosd. Op internet ziet het er veel belovender uit dan het is. Maar het uitzicht is geweldig. Het plekje heeft zoveel potentie…..

We struinen wat over het terrein en gaan vervolgens in het restaurant bij de haard even warm worden. Omdat we in the middle of nowhere zitten, hebben we geregeld dat we kunnen mee-eten.

Morgen dit mooie park eens verkennen.

Tazekka NP

Wat een bofkonten zijn wij vandaag. Allereerst slapen we een beetje uit en ontbijten rustig. Het weer is dan nog redelijk bewolkt, maar de vooruitzichten zijn erg slecht. Maar eenmaal op weg in ons koekblik begint de zon te schijnen. We rijden eerst de saaie weg naar Taza. Onderweg komen we veel politie tegen en ik bedenk me dat zowel mijn rijbewijs als de autopapieren nog in de koffer op de hotelkamer liggen. Nou ja, op goed geluk dan maar…. Nog geen 10 minuten later na de tolpoortjes word ik van de weg gehaald. Ik zou te hard hebben gereden, ja natuurlijk. Of ik mijn papieren wil laten zien. We hadden inmiddels even het rijbewijs van Therese aan mij gegeven dus die gaf ik aan de aardige jongeman. Of ik Frans sprak, uh nee meneer alleen Engels. Hij snapte wel redelijk wat ik bedoelde, maar of ik even de motor uit wilde zetten. Ja hoor geen probleem ik stap ook wel even uit. Probleem, probleem en nu. Beide agenten wisten het ook even niet. Of ik dan maar 150 dirham wilde betalen. Prima, als ik dan weg mag. Of we alleen op pad waren, ja meneer twee vrouwen alleen. Oke vooruit, ik laat het bij een waarschuwing, maar niet meer doen hoor. Goed meneer, doeg, snel weg hier voor hij zich bedenkt!

En verder gaat de reis, nog meer opletten op de snelheid, want hier komen we niet nog een keer mee weg waarschijnlijk. We rijden wat door Taza in de hoop een bakker te vinden, maar helaas. Zo krijgen we wel een beetje een indruk van de stad. De oude medina heeft een mooie muur met kantelen. Na de medina duiken we de bergen van het park weer in. De weg klimt al omhoog en al snel komen we bij de eerste bezienswaardigheid. Een mooie waterval en door de enorme regenval van vannacht stroomt hij aardig. Hoe hoger we komen, hoe mooier het uitzicht wordt op Taza. We stoppen bij het enige cafe in het park om te lunchen. Voor €3,5 hebben we 2 broodjes omelet, verse jus en koffie.

We rijden verder de berg op en het lanschap verandert constant. Van rotsen, tot kale vlaktes en besneeuwde bergtoppen. Helaas zijn de grotten die we wilden bezoeken nog steeds dicht. We klimmen uiteindelijk tot een hoogte van 1200 meter en belanden in een dik pak sneeuw. Ze hebben de weg vanmorgen met een sneeuwschuiver schoon moeten maken. De weg naar beneden is met veel bochten. Eenmaal terug in ons hotel drinken we thee en besluiten om nog en stuk te gaan wandelen.

Vanuit ons hotel loopt een smal pad de berg op. We klimmen helemaal naar de top. Om ons heen horen we alleen de schapenhoeders en hun schapen. Op de terugweg komen we bij een grot waar kleine jonge geitjes zitten, helemaal alleen en ze vinden ons erg interessant. Als we later verder lopen blijven ze maar mekkeren. We zijn net voor een enorme bui terug bij het hotel. Zoals gezegd, wat een bofkonten waren wij vandaag.

Fes

Daar is ze weer! De zon is terug, wat zijn we hier blij om, want de kou worden we een beetje zat. Na ons ontbijtje checken we uit, we schrapen al ons contant geld bij elkaar, want een creditcard of pinnen kan hier niet en daar hadden we geen rekening mee gehouden.

In iets meer dan 1 uur rijden we naar Fes. Even schakelen weer die drukte en alle auto’s die je aan alle kanten voorbij willen. We vinden onze uitgezochte parkeerplaats en staan met nog geen 5 min in onze Riad. Na een kort praatje gaan we eerst eens op het dakterras kijken om een indruk van de medina te krijgen. Dan gaan we de medina in. Eentje die bekend staat om te verdwalen, maar met maps.me hebben we bijna geen problemen. Eerst lunchen boven op het terras bij Clock cafe. We nemen een kijkje bij de koranschool en lopen door naar de Blauwe poort, om vervolgens een bezoek te brengen aan een mooi park net buiten de medina.

Dan wordt het tijd om de leerlooierijen op te zoeken, maar dat is nog wel een uitdaging, want die staan niet echt aangegeven. Ondertussen komen we langs de moskee ( niet-moslims geen toegang) en het mausoleum (hier hetzelfde). Op het metaalbewerkerspleintje drinken we een heerlijke verse jus d’ orange. Uiteindelijk na wat dwalen vinden we de beste plek waar we naar de leerbewerking kunnen kijken, helemaal gratis ook nog. Ga bij het museum en de fontein het straatje links in en dan kom je er vanzelf.

Op de terugweg naar onzeRiad stuiten we op een schaap-leerlooierij en hier laten we ons een gids aanpraten. Hij neemt ons mee naar een mooi plekje om foto’s te maken en vervolgens naar de bergtop voor een mooie zonsondergang. Jammer dat deze man uiteindelijk een beetje boos wordt omdat hij vindt dat we hem hebben te weinig geld geven. Naast deze wat mindere ervaring valt het ons op dat zowel hier als in Meknes mensen heel vriendelijk en behulpzaam zijn en zeker niet opdringerig. Als je duidelijk aangeeft dat je geen interesse hebt laten ze je met rust.

Tegen een uurtje of acht stappen we een heel klein schattig terrasje op vlak naast de Blauwe poort. Hier eten we een lekkere taco. We ontdekken dat er toch een geocache in deze stad ligt, dus die gaan we nog even zoeken.

Na een lange dag is het nu bedtijd.

Avontuur door het Rifgebergte

Wat ben ik blij met ons koekblik en mijn eigen stuurmanskunsten, lang leve de navigatiesystemen. Na het ontbijt zoeken we het koekblik weer op, afgelopen nacht voor 30 dirham (ongeveer 2,50 euro) bewaakt door een van de vele mannetjes die de parkeerterreinen managen. We maken een ommetje langs het Royal Palace en rijden de stad uit. Net daarvoor vinden we nog een grote supermarkt. Zorgen we voor een volle tank (echt wel nodig) en pinnen wat geld. De rit naar Chefchaouen duurt een kleine 4 uur als we langs Volubilis en Moulay Idriss gaan.

We zetten onze Maps.me weer aan en over 1 uur zouden we op onze bestemming moeten aankomen. Echter op een gegeven moment moeten we afslaan en kijken we elkaar aan, oké geen bord, maar de weg ziet er goed uit. Onze ervaring met navigatie heeft ons al eerder de bush ingestuurd, dus we zijn eerst huiverig, maar de weg blijft redelijk, althans de eerste 10 minuten. Dan gaat het asfalt over in onverhard, ook daar is niets mis mee, dat hebben we ook wel vaker gedaan. Maar dan worden de weggetjes steeds smaller, komen we door kleine viezige dorpjes en rijden echt de rimboe in. Het onverharde gaat over in een weg met kuilen, scheuren en modderpoelen. Keren is geen optie meer, we moeten door en maar zien hoe het af loopt. We hebben genoeg water, een volle tank benzine en eten. Het is nog vroeg op de dag en er lopen genoeg schapenherders en boeren mochten we vast komen te zitten. We komen regelmatig tussen de schapen terecht en moeten dan wachten tot ze aan de kant zijn. Ezeltjes en prachtige uitzichten maken het wel een mooie, maar zeer vermoeiende autorit. Ik raad niemand aan. Ruim 2 uur later komen we op onze bestemming aan, blij dat we nergens vast zijn komen te zitten.

In Moulay Idris parkeren we de auto schudden we de eerste gids af. De tweede gids krijgen we niet afgeschud en daar zijn we achteraf wel blij mee, want zo kunnen we toch wat verloren tijd inhalen. Na een kort vluchtig bezoek rijden we door naar de Romeinse ruïnes van Volubilis. Daar kunnen we eindelijk plassen en gaan we even picknicken. De toegang kost 70 dirham en je kunt er ongeveer 2 uurtjes rondwandelen, dan heb je het wel gezien.

Het laatste stuk van de rit (nog een kleine 3 uur) is saai en lang. Maar wanneer je aankomt rijden vanuit de bergen kijk je op de mooie blauwe stad. Morgen gaan we daar op verkenning. Nu eerst ons Riad vinden en eten.

Chefchaouen

De mooie blauwe stad. Dit is echt de favoriet van deze reis. Je blijft maar foto’s maken, want na iedere bocht is het toch net weer iets mooier. Allemaal schattige deuren, doorkijkjes en blauwe huizen.

Na die lange dag van gisteren slapen we even lekker uit. Na een wat minder lekker ontbijt gaan we op pad. Eerst richting de watermolen en de wasplaats van de vrouwen. De plek is er wel, maar we hebben het idee dat deze niet meer in gebruik is. De verkopers van de stalletjes worden ook wakker en beginnen met opbouwen. We besluiten om hierboven eerst naar de Spaanse moskee te lopen. Zo heb je een mooi uitzicht op de stad. Hier blijven we even hangen, wat een heerlijk plekje. We nemen dezelfde weg terug en duiken dan gelijk weer de gezellige straatjes in. Hier slingeren we de hele middag doorheen. Af en toe een dakterras om van het uitzicht te genieten.

Wanneer de kasbah in willen, stuiten we op een vriendelijke meneer die de meest mooie stenen en fossielen verkoopt. Hij nodigt ons uit voor thee in zijn kleine hutje. Als het gebed aanbreekt passen wij 10 minuten op zijn winkel. Heel bijzonder het vertrouwen dat hij in ons heeft met al zijn kostbaarheden. Na de thee gaan we weer verder, maar helaas is de kasbah inmiddels gesloten.

We besluiten op een dakterras met een drankje van de zonsondergang te genieten en plannen vast een beetje onze route voor morgen.

Op naar Tetuoan

We zetten de navigatie aan naar Ackour, want hier gaan we wandelen. We hebben besloten dat als ze ons weer onverhard stuurt, we onmiddellijk omdraaien en een betere weg zoeken. En ja hoor, we zijn nog geen kwartier weg en we gaan weer onverhard. Omdraaien dus en een andere weg zoeken, want we gaan niet weer uren rijden over een klein stukje, omdat mevrouw vindt dat het korter is.

Na een kleine 40 minuten komen we aan op de parkeerplaats van het nationaal park Talessentane. Vanaf hier kun je 2 wandelingen maken. De ene is 12 km naar meerdere watervallen en de andere naar God’s bridge, in totaal 6 km. Als voorbereiding hebben we diverse blogs gelezen, omdat we niet met een gids willen lopen. We gaan in ieder geval aan de goede kant langs de dam, maar slaan het verkeerde pad in en moeten echt klimmen en klauteren. Uiteindelijk komen we gelukkig weer op het goede (lees ‘betere’) pad, aan de bovenkant van de brug, terwijl we eigenlijk beneden wilden komen. Schijnbaar was het water te hoog om daar te komen.

Na een kleine 4 uur zijn we terug bij de auto en rijden richting de kust. Het plaatsje Oued Laou zou volgens de boekjes heel erg leuk zijn, mooie stranden, visrestaurants etc. Dat is niet het geval. Een enorme lege boulevard, de meeste restaurants gesloten en grijze stranden met grote kiezels. Uiteindelijk vinden we een tentje dat ons om 15 uur nog een lunch wil serveren.

Het is nog eens 45 minuten verder naar Tétouan waar we zullen overnachten. Deze stad is echt nog niet voorbereid op toeristen. Men spreekt er meer Spaans en Arabisch dan een andere taal en Engels is al helemaal een no go. Een parkeerplek vinden is hier ook nog een kunst. Onze Riad vinden we wel snel. Niet veel later gaan we de medina verkennen en het is alsof de tijd hier heeft stil gestaan. Geen toerist te bekennen, maar ook geen restaurant of café. Er zijn wel wat mooie oude gebouwen te vinden, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Het is dat we niet verder wilden rijden, maar deze plek kun je gerust overslaan.

Tanger

Onze Riad blijkt tevens een hostel waardoor er tot heel laat herrie in de gangen is. Jammer, maar iets om een volgende keer goed op te letten als er gedeelde kamers zijn met faciliteiten buiten de kamer, dat trekt een ander publiek. Na het ontbijt zoeken we onze auto en rijden in een klein uur naar Tanger. Omdat we langs een grote supermarkt rijden stoppen we hier om een lunch te scoren. Die ene picknick van de week was ons goed bevallen.

Nog een klein kwartiertje verder en we staan op cape Malabata. Vanaf hier kun je Spanje en Gibraltar zien wat 28 km aan de andere kant van de Middellandse zee ligt. Een heerlijk plekje voor onze picknick.

Dan wagen we ons in het drukke grote Tanger. Medina’s hebben we inmiddels genoeg gezien en gaan alleen een bezoek brengen aan het Kasbah museum. Voor 20 Dirham sta je binnen om rustig allerlei kamers en opgravingen (veel uit de Romeinse tijd) te zien.

Ons hotel ligt in een buitenwijk van Tanger in het expat gedeelte van de stad. Grote moderne huizen, sommige in afgesloten zones. Zo ook ons hotel. We genieten even een uurtje bij het zwembad in de zon en gaan daarna naar het grote winkelcentrum, waar we langs zijn gereden. Een foodcourt klinkt ons goed in de oren na al dat Marokkaanse eten. En er is wederom een grote supermarkt, dus we scoren hier een soort ontbijt voor morgen in het vliegtuig en maken onze laatste dirhams op.

Nog even wat tips voor Marokko:

Grote stukken snelweg zijn tolwegen, hier heb je cash voor nodig.
Pinnen met je ING pas of MasterCard lukt vrijwel nergens, een visacard is dus een must.
Riad’s zijn leuk, maar niet de hele reis; piepkleine badkamers, kleine donkere hokjes en een heel gesleep met koffers. Een hotel net naast de medina is ook helemaal goed.
Ontbijt in Marokko is altijd heel laat, voor 8.30 uur kan je meestal niet ontbijten.
Auto rijden gaat prima, wegen staan niet altijd heel goed aangegeven, dus een navigatie is geen overbodige luxe.
De kortste weg volgens de navigatie is niet altijd de snelste, aangezien sommige wegen onverhard zijn.
Doordat delen van Marokko hoog gelegen zijn, kan het vooral s avonds flink afkoelen. Neem dus warme kleding mee en kleed je in laagjes.
Parkeren is heel gemakkelijk, overal zijn mannetjes die een plekje voor je kunnen regelen en op je auto passen. Voor 24 uur betaal je rond de 30 Dirham (een paar euro).
Als niet moslim mag je niet in een moskee, dat geldt in alle moslimlanden.

Laat jouw reis door Marokko regelen door de Reisverrijker!