De faro’s van Egypte

Vorige week stond ik dus echt tussen de farao’s in Caïro.

Het gloednieuwe Grand Egyptian museum is net open en wát een verschil.
Zó mooi opgezet, ruimte om alles goed te zien.

En die mummies in het NEMC museum … je blijft kijken.
Ik hou van dat soort plekken waar je gewoon even stil moet staan om het te laten bezinken.

Maar Caïro zelf… dat verraste me misschien nog wel meer.
Zo’n gigantische stad, overal verkeer, toeterende auto’s, chaos, maar dan op een leuke manier.
Zodra je door de straten loopt zie je het echte leven: kraampjes, families, kinderen die lachen, mensen die je helpen zonder dat ze er iets voor terug willen.
De bevolking is zó vriendelijk. Iedereen is nieuwsgierig, wil je welkom heten, even een praatje maken. Dat geeft zo’n warm gevoel.

Daarna door naar Luxor.
En nee, de Vallei der Koningen is allesbehalve rustig. Veel toeristen, veel bussen.
Maar zodra je een graf instapt zie je kleuren en tekeningen die zó goed bewaard zijn dat je bijna vergeet dat buiten iedereen in de rij staat.
Het blijft indrukwekkend hoe oud het is en hoe bijzonder om dit met eigen ogen te zien.

Wat maakte deze reis bijzonder: de mix.
De hectiek van Caïro, de warmte van de bevolking, het straatleven dat bruist… en dan die historie waar je bijna stil van wordt.

Voor mij was dit weer zo’n reis waar ik rijker van terugkom.
In energie én in herinneringen, precies wat ik altijd voor mijn klanten probeer te creëren.

Ben jij benieuwd of Egypte ook iets voor jullie gezin is? Zelfs met tieners die liever in het zwembad liggen.
Het is heel goed te combineren, door een strandverlenging aan deze reis te plakken in Hurghada, op nog geen 3 uur rijden van Luxor?

Stuur me gerust een berichtje. Ik denk graag met je mee.