Italië met pubers: mijn 3 favoriete plekken (en waarom jij daar ook heen wilt)
De zon die al vroeg op je gezicht brandt.
De geur van versgebakken focaccia in een verlaten steegje.
En dat typische Italiaanse geroezemoes op een dorpsplein als de dag weer tot leven komt.
Italië kruipt onder je huid.
En met pubers op reis? Dat kan echt heerlijk zijn als je een beetje weet waar je moet zijn.
Ik neem je mee naar drie plekken waar wij als gezin zó genoten hebben, dat we er zo weer terug zouden gaan.
Puglia; puur Italië zonder opsmuk
In Puglia voelt het alsof de tijd net iets langzamer gaat.
Trulli-huisjes, eeuwenoude olijfbomen, en dorpjes waar opa’s in de schaduw een kaartje leggen.
Wat ik er zo fijn aan vond met tieners?
Juist dat langzame tempo.
’s Ochtends op pad, een stadje in, ergens een koffie met cornetto.
En dan rond twee uur… is echt álles dicht. Restaurants sluiten hun keuken en gaan pas weer open rond een uur of zes.
Die siësta is goud waard.
Voor de jongens hét moment om lekker bij het zwembad te hangen. Oortjes in. Even niks.
En voor ons? Een boek, een dutje, misschien zelfs een wijntje in de schaduw.
’s Avonds komt alles weer tot leven en eet je met je voeten in het zand of op een sfeervol plein, tussen de locals.
De Amalfikust; wauw met hoofdletters
Ik weet nog dat ik in de auto zat en ineens dat uitzicht had over de Amalfikust. Gewoon even stil genieten. Wat een waanzinnig landschap.
Gekleurde dorpjes tegen steile rotsen, een diepblauwe zee en weggetjes waar je soms even goed moet sturen. Letterlijk. Want in de zomer is het hier druk. File rijden over smalle bergwegetjes is geen uitzondering. Zeker niet als er net een touringcar van de andere kant komt.
Maar oh, wat is het de moeite waard.
Met tieners?
Huur je een bootje en vaar je naar Capri.
Laat ze foto’s maken (die gaan sowieso viraal op Snapchat).
En wandel samen naar het uitkijkpunt van het “Pad van de Goden”. Met een prachtig uitzicht op het stadje Amalfi. In de kloof is het ook lekker koel, maar kun je ook verkoeling zoeken in de rivier.
Het ritme ligt hier ook heerlijk traag.
Je doet ’s ochtends iets actiefs, siësta aan het zwembad en ’s avonds langzaam opstarten voor een nieuwe ronde pizza, pasta en ijs.
Cinque Terre; vijf dorpjes, eindeloos veel sfeer
We sliepen net buiten het beroemde gebied, in Levanto.
Een fijne plek, met ruimte, rust én een zwembad (essentieel als je met pubers reist).
Van daaruit neem je de trein of de boot langs de vijf dorpjes: Monterosso, Vernazza, Corniglia, Manarola en Riomaggiore. Het leukste is de combi. Heen de boot en terug met de trein.
Allemaal even fotogeniek, allemaal met hun eigen vibe.
Het mooie? Je hoeft hier niet veel te plannen.
Laat ze verdwalen in de steegjes, klauter wat over rotsen, spring het water in.
Of ga juist wél dat wandelpad op. Met beloning in de vorm van een mega gelato.
Italië is geen bestemming. Het is een gevoel.
En dat gevoel is nóg mooier als je het deelt met je gezin.
Ik help je graag bij het plannen van een zorgeloze en onvergetelijke reis.
Lees ook mijn andere Italië blogs:
Een onverwachte les geschiedenis onderweg naar de Amalfikust
Op bezoek bij een van de kleinste landen ter wereld: San Marino (en de tip van de Bertolli-dame)
Rome in 1 dag met tieners: kan dat? Jazeker. Zo deden wij het.
Lava, luxe en lauwe broodjes: een week in Tropea met een vulkaan als hoogtepunt