Noord Portugal

Vanaf Amsterdam ben je met Transavia in 2.5 uur in Porto of moet ik zeggen Oporto. Nou ja maakt niet uit. Je bent dus in Noord Portugal. We blijven echter niet in de stad, we kiezen voor de natuur en om kleinere dorpen te bezoeken. Na een stedentrip Berlijn is dat wel een fijne afwisseling: een stad vind ik leuk, maar niet meer dan twee dagen.

Op de luchthaven pikken we een mooie grote auto op. We hebben ons zelf eens getrakteerd op wat luxe, omdat we weer eens met z’n tweetjes weg zijn. De laatste keer is alweer twee jaar geleden en meestal bleven we dan nog in Nederland. Wat we nu doen is net zo duur als een verblijf in Nederland, maar hebben we ook nog een vlucht naast autohuur en twee leuke sjieke hotels in Noord Portugal.

We rijden niet gelijk naar ons hotel in Lamego, maar gaan eerst naar Guimeraes. Volgens de boekjes een mooie stadje met een historisch centrum. En inderdaad een erg leuk stadje met veel oude koloniale huisjes, pleintjes en smalle straatjes. Door het weer besluiten we na een korte late lunch snel door te gaan. En dat blijkt later maar goed ook. In eerste instantie willen we binnendoor via Amarante naar Lamego rijden, maar het wordt al laat en donkerder en we besluiten toch maar de snelweg te nemen. Hoe hoger we rijden, hoe harder het begint te sneeuwen. Sneeuwen, ja sneeuwen. Iets wat we helemaal niet verwacht hadden. Zon en 20 graden stond op de menukaart. Maar nee, we rijden in de sneeuw. en hoe hoger we dus komen hoe witter de weg en hoe langzamer het verkeer.

Na vijf kwartier komen we aan op onze bestemming: een prachtig gebied met de rivier de Douro in een vallei en dorpen op de heuvels. Ons hotel Delfim Douro ligt op de heuvels en iedere kamer heeft een super mooi uitzicht over de rivier en de vallei.

Nu maar hopen dat het weer inderdaad morgen beter is, zoals de weersvoorspellingen aangeven.
Normaal is het in deze tijd van het jaar zonnig en rond de 18 graden.

Als we vandaag wakker worden is de zon er en daar worden we helemaal blij van. We gaan heerlijk ontbijten in ons hotel. Er staan allerlei lokale lekkernijen, verse sapke, koffie, thee en zelfs champagne. Een tafeltje bij het raam zorgt voor een fenomenaal uitzicht over de Douro-vallei .

Vandaag gaan we richting de grens met Spanje en zelfs een stukje in Spanje. We gaan op bezoek in Serra do Geres, een groot nationaal park aan de Spaanse grens. Omdat we het leuk vinden om niet te toeristische dingen te doen, doen we vandaag alles met onze geocaching: de punten hebben we vooraf bekeken. Het eerste punt is bijna 2 uur rijden. We stoppen onderweg even bij een supermarkt voor een picknicklunch. Dan door naar de ruïne van een oud klooster. Een wandelpad brengt ons naar die verlaten ruïne en dat is een plekje dat je niet zo snel zomaar vindt. Zeker het laatste stuk gaat over een smal weggetje. Na onze lunch klimmen we weer naar boven, terug naar de auto.

Dan een mooie slingerweg richting Spanje. We rijden in een compleet besneeuwde wereld, echt prachtig. En ondanks dat het zwaar bewolkt is, is de wereld heel licht. Onze volgende stop is weer eentje die je nooit zou vinden zonder dit fantastische spelletje. We rijden een klein gehucht in en parkeren de auto bij een begraafplaats, vandaar gaan we te voet verder. We komen bij een mysterieus huis. Helemaal vol mos en struiken. Het voelt alsof ik terug ben bij de ruïnes in Cambodja. Op de terugweg klimmen we nog even naar het aparte kerkje om wat foto’s te maken.

De volgende schat ligt maar 10 minuten verder. Weer een gehucht waar we in rijden en een grote ruïne lacht ons tegemoet, maar daar komen we niet voor. We komen bij allerlei stenen bouwwerken (zie foto), wat volgens ons vroeger graven zijn geweest. Maar eigenlijk weten we het niet zeker.

De laatste stop die we maken is langs een beek met allerlei verschillende watervalletjes. Klimmend en klauterend over de stenen zoeken we onze weg. Echt een mooie wandeling die we zeker niet hadden willen missen.

Dan rijden we in ruim 1 uur door naar de Pousada waar we vannacht gaan slapen. Pousada de Geres. Via Spanje rijden we weer terug naar Portugal, want inmiddels waren we alweer een keer de grens gepasseerd. Opeens rijden we het park weer in. Echt de mooiste route van vandaag is het laatste half uur. We rijden al slingert door het hele park. Smalle weggetjes en niet veel uitwijkmogelijkheden. De uitzichten zijn super, maar helaas mag je nergens stoppen. Dit park is een echte aanrader als je van wandelen houdt.

Maar nu eerst het heerlijke diner, dan vroeg naar bed en morgen gezond weer op!

Voor we terug gaan naar de luchthaven maken we nog een stop in Braga. Ook zo’n mooie authentieke plaats met veel oude koloniale huizen.