Op bezoek bij een van de kleinste landen ter wereld: San Marino (en de tip van de Bertolli-dame)
We zijn inmiddels al door heel wat landschappen gereden tijdens deze 5 weekse reis, maar ieder stukje blijft weer prachtig, met mooie uitzichten, olijf en wijnvelden en nog veel meer om op te noemen. Vandaag gaan we een grens over. Letterlijk. Naar San Marino, een van de kleinste landen ter wereld. Nummer vijf, om precies te zijn.
Maar voordat we daar zijn, krijgen we een gouden tip van de eigenaresse van onze agriturismo. Ze doet ons denken aan de Bertolli-dame uit de reclames: zachtaardig, vol passie voor eten én het leven. Ze raadt ons aan om eerst naar San Leo te rijden. Veel minder toeristisch dan San Marino zelf, en minstens zo mooi.
En dat blijkt.
De route ernaartoe slingert door de heuvels van Le Marche. Uitgebloeide zonnebloemen langs de weg, kleine dorpjes met oude kerkjes, en die typisch Italiaanse stilte die alleen doorbroken wordt door het geluid van je eigen motor.
San Leo voelt alsof de tijd er stil heeft gestaan. We rijden via een smal pad het dorpje in, door een poort en belanden midden op het kerkplein. De parkeerplaats iets verderop is gelukkig nog niet vol. We nemen een drankje op een terrasje met uitzicht over de vallei die je niet snel vergeet. Even vertragen. Even genieten.
Daarna is het nog een klein halfuurtje naar San Marino. Maar de echte uitdaging begint dan pas: parkeren. We willen onderaan bij de kabelbaan starten, maar TomTom stuurt ons juist omhoog. Uiteindelijk vinden we een plekje op P3 met wat gepuzzel en een paar muntjes.
San Marino zelf is indrukwekkend, maar ook warm en druk. We lopen via smalle straatjes omhoog, langs toeristische winkeltjes en gezellige pleintjes. Het uitzicht blijft adembenemend, maar het fort slaan we over. Niet vanwege de entree, maar omdat het simpelweg te warm is.
We lunchen, slenteren nog wat verder en zoeken daarna de auto weer op.
’s Avonds keren we terug naar onze agriturismo, waar onze eigen Bertolli-dame alweer in de keuken staat. Ze tovert zonder moeite weer een heerlijke maaltijd op tafel. Huisgemaakt, lokaal, en met liefde bereid.
En zo eindigt deze dag precies zoals hij begon: vol charme, verrassingen en de Italiaanse warmte. Letterlijk én figuurlijk.
Ik help je graag bij het plannen van een zorgeloze en onvergetelijke reis.
Lees ook mijn andere Italie blogs:
Een onverwachte les geschiedenis onderweg naar de Amalfikust
Rome in 1 dag met tieners: kan dat? Jazeker. Zo deden wij het.
Lava, luxe en lauwe broodjes: een week in Tropea met een vulkaan als hoogtepunt
Italië met pubers: mijn 3 favoriete plekken (en waarom jij daar ook heen wilt)