Autorondreis Vasteland Griekenland

Athene – Korinthe – Epidauvros – Napflio – Gargaliánoi – Messinia – Akradia gebergte – Lefkas – Zagori – Kalambaka – Edessa – Pozar – Olympiada

 

 

Athene

Wat doe je als je maar één dag in Athene bent? Ons briljante plan was om Athene te bekijken via een speurtocht. We dachten leuk een beetje actief bezig zijn in de stad en ook nog mooie dingen zien. Helaas was dat een illusie. Vanaf ons hotel was het een half uur wandelen naar het beginpunt. Wel een hele mooie wandeling, want we zagen al veel mooie oudheden, zoals de Akropolis, Ancient Agora, Apolstoli en een stukje van de wijk Plaka. De eerste twee raadsels voor de speurtocht waren goed te doen, dit leidde ons naar de Botanische tuin, waar we nog zeven vragen kregen. Helaas was de halve tuin  afgesloten, waardoor we met onze speurtocht helemaal vastliepen. Na een kort beraad op een van de vele terrasjes besloten we zelf verder te gaan naar de wijk Plaka. Dit is een erg gezellige wijk met veel winkeltjes en terrasjes. Na wat struinen in de winkeltjes besloten we verder te gaan naar de boog van Hadrian en de tempel van Zeus. Rondom de berg waar de Akropolis op staat is een heel wandelgebied gemaakt, waar je rustig kunt lopen zonder het drukke verkeer om je heen. Op sommige stukken langs de route staan allemaal standjes. Rond etenstijd gaan we richting de wijk Psirri/Gazi, net zo’n leuke wijk als Plaka, zonder de winkeltjes maar bezaaid met restaurants en terrassen. Het is hier heel erg gezellig en we eten echt Grieks in restaurant Bandiera. Voor we terug gaan naar ons hotel, doen we nog een drankje op het terras waar we uitzicht op het prachtig verlichte Akropolis hebben.

Kanaal van Korinthe, Epidauvros, Napflio en Gargaliánoi

Om stipt negen uur staat er bij de receptie een huurauto voor ons klaar. Na een korte check van de auto gaan we op pad. Het is een lange rit vandaag, ook omdat we een aantal extra stops hebben ingelast. We manoeuvreren door de drukke straten van Athene en na ruim een half uur zijn we de stad uit (lang leve Google Maps). Onze eerste stop is het kanaal van Kortinthe. Een mega kloof in de aarde. Als je aan komt rijden heb je helemaal niet het idee dat het zo diep is. Echt heel diep. Met mijn hoogtevrees is dit niet te doen, over het smalle bruggetje lopen en in de diepte het kanaal bekijken. Ik laat dus wat foto’s maken door de mannen. Na een korte stop rijden we verder naar het theater van Epidauvros. De toegangsprijs is €12,- per volwassene, best prijzig, maar gelukkig zijn kinderen onder de 25 jaar gratis als ze uit de EU komen. Dat scheelt ons weer. We rijden een half uurtje verder naar Napflio, waar we lunchen en wat door de straatjes slenteren. Vanaf hier is het nog ruim twee uur naar onze eindbestemming. Wat een juweeltje van een appartement. Het zijn eigenlijk 4 appartementen bij elkaar, maar we hebben het hele complex voor onszelf. Maar liefst vier zwembaden en frontaal zeezicht!

 

Messinia

Voordat we doorreizen naar de bergen van Arkadia, gaan we eerst lekker allemaal strandjes bezoeken. Het bekende strand Voidokilia. Dit is een strand in de vorm van een halve maan. Als je vroeg bent kun je nog prima vooraan parkeren. Neem je snorkelset mee, want je kunt hier langs de rotsen veel mooie vissen zien. Het water is vrij ondiep, dus ook voor gezinnen met kleine kinderen is het hier heel leuk spelen. Om het hele strand (de halve maan) van de ene naar de andere kant te lopen kost 30 minuten. Er zijn geen faciliteiten, je moet alles zelf meenemen en echt schaduw is er ook niet. Na een uurtje pakken we alles weer op en rijden naar Gialova Beach. Het strand is hier veel minder, maar er zijn leuke winkeltjes en heel veel terrasjes. Tijd voor een drankje na de hitte van het vorige strand. Er liggen hier aardig wat grote luxe jachten in de zee. Leuk om te zien. Divari Beach is een langgerekt smal strand met veel struiken en bomen. Je parkeert je auto gewoon aan het strand, lekker makkelijk met al je spullen. Ook hier kun je snorkelen en mooie visjes zien. Dit strand loopt wat sneller af dan het strand bij Voidokilia, niet ideaal voor de allerkleinsten. Na een half uurtje zijn we ook hier weggebrand en gaan naar Pylos. In dit schattige plaatsje genieten we van echte Griekse Mezze. Daarna is het tijd om richting de bergen van Arkadia te gaan. Houdt rekening met veel bochten tijdens deze rit. Zeker het laatste stuk klim je enorm hoog de bergen in. We slapen de komende nachten in Dimitsana op 945 meter hoogte. Gooi je tank vol voor je de bergen in rijdt, want tankstations zijn hier schaars, net als supermarkten.

 

Akradia gebergte

Vanuit verschillende plekken kun je mooie wandelingen maken. Ons plan is om van Stemnitsa terug te lopen naar Dimitsana. Dit is een wandeling van 12,5 km door de bergen, een enkele reis, dus je hebt iemand nodig die je afzet en weer ophaalt bij je eindpunt. Je begint in het dorpje aan de hele lange weg naar beneden, dit gaat niet zonder obstakels, het zijn smalle paadjes met veel stenen en af en toe is het klimmen en klauteren. Maar de eerste twee uur gaan we helemaal alleen naar beneden tot het eerste kerkje. Pas bij het eerste klooster komen we mensen tegen. Na dit hangende klooster gaat de route nog steeds naar beneden tot aan de rivier die je oversteekt, daar gaat de route weer omhoog.  Om een klooster te betreden moet je gepaste kleding aan, dit betekent voor de vrouwen een rok over de knieën en een shirt over de schouders. Voor de mannen betekent dit een lange broek en ook een shirt dat de schouders bedekt. Op verschillende punten heb je geweldige uitzichten, je moet wel regelmatig stoppen om even om je heen te kijken, lopend lukt dit niet. Als we eenmaal omhoog lopen, krijgen we last van de hitte en het sterk stijgen. Omdat we geen geoefende wandelaars zijn, besluiten we om bij het laatste klooster te stoppen en onze privétaxi (Maarten :-)) te bellen om ons op te halen. Dit is namelijk de enige plek waar je met een auto kunt komen. We balen dat we de tocht niet kunnen afmaken, maar het is zeker nog drie uur omhoog klimmen. Dus besluiten we om de volgende dag via Dimitsana naar beneden te wandelen, naar het laatste klooster waar we geëindigd zijn en ons daar weer op te laten halen.

Het heeft de avond ervoor geregend en het is lekker afgekoeld, beter wandelweer dus. We starten wederom om half 9, maar dit keer vanuit Dimitsana en lopen de route naar beneden richting het klooster. Een wandeling van 2.5 uur. Vanaf deze kant is het in ieder geval veel minder stijl en er zijn stukken die langer vlak lopen. Er staat een lekker windje, wat het wandelen makkelijker maakt en de hitte beter te verteren. Ook nu is het af en toe klimmen en klauteren. We gaan een stukje door een beekje, je krijgt net geen natte voeten als je goed kijkt waar je stapt. Deze kant heeft ook stukken met hele smalle paadjes en enorme afgronden. Alweer een uitdaging met mijn hoogtevrees. Het is zeker een aanrader om deze route geheel of gedeeltelijk te doen als je hier bent, want hij is prachtig. Daarnaast zijn de dorpjes met hun vele winkeltjes en restaurantjes echt heel erg leuk.

 

Lefkas

Na een paar dagen bergen gaan we weer eens richting strand. En rit van bijna vijf uur. Het duurt zo lang omdat je eerst, tot aan Patras, alleen maar bergen en slingerweggetjes hebt. Wel een hele mooie route. Eenmaal bij Patras zijn we even aan de haven gestopt om een broodje van de bakker te eten en naar de ferryboten te kijken. Je kunt ervoor kiezen om met de ferry naar de overkant te gaan, die zouden iedere 20 minuten gaan, maar zo zag het er niet uit. Er ging ook niemand op de ferry. Of je neemt de hele lange brug die loopt vanaf het schiereiland naar het vaste land. De brug kost bijna €14,- aan tol, maar je bent wel lekker snel aan de overkant. De volgende twee uur zijn vrij saai. Half snelweg en half binnendoor, de omgeving is niet echt bijzonder en verre van toeristisch. Als we eenmaal op Lefkas aankomen, is het er enorm druk. Zo’n drukte zijn we nog nergens tegengekomen, je merkt aan alles dat dit een eiland is. Alleen te bereiken langs een soort lange afsluitdijk. Lefkas is natuurlijk een groot populair vakantie-eiland. Ons appartement ligt in Nikania, een lintdorpje aan de drukke weg, waar weinig te beleven is. Achteraf vind ik het kustplaatsje Nidri leuker, zeker als je geen auto hebt, want er zijn veel leuke winkeltjes restaurantjes op loopafstand. Hier kun je ’s avonds lekker door de winkelstraat slenteren. Lefkas staat vooral bekend om zijn strandjes. Heel veel meer is er niet te doen volgens de lokale bevolking. Daarom besluiten we om twee dagen op zee door te brengen. De eerste dag gaan we mee op de Odysseia Lefkada, een houten zeilschip. We bezoeken meerdere stranden en eilandjes om te snorkelen en barbecuen op het strand. De boot is niet al te groot, wat zeker plezierig is, omdat er niet zoveel mensen op kunnen. Er gaan namelijk ook van die schepen met meer dan 250 mensen aan boord. Ik denk dat er bij ons ongeveer 50 tot 60 mensen mee kunnen. Aan boord zijn snorkels die je kunt lenen, dus die hoef je niet zelf mee te nemen. De tweede dag op het water gaan we op een nog kleiner bootje van Lefkada Paddleboard Cruises, met maar maximaal 12 mensen. We leggen weer op andere strandjes aan. Ook hier zijn snorkels aan boord en supboards, want ook kun je bij ieder strandje suppen. Er is op dit bootje wat minder schaduw, daardoor moeten we blijven drinken en veel smeren. Maar we hebben weer een hele leuke dag.

Zagori

Vanaf Lefkas is het wederom vijf uur rijden. We rijden een stukje om, omdat we even een kijkje willen nemen in Parga en langs het waterleliemeer rijden. De rit naar Parga duurt twee uur vanaf Lefkas. Het is een klein stadje met smalle straatjes, veel restaurantjes en winkeltjes. Als je in de buurt bent, moet je hier zeker even gaan kijken. De moeite van het omrijden waard. Het waterleliemeer ligt gelijk aan de afslag waar je de berg moet afdalen richting Parga, maar heen hebben we het dus niet gezien. Een enorm meer helemaal vol met waterlelies. Helaas zonder bloemen, maar het blijft bijzonder om te zien. Je kunt niet bij het water komen, tenzij je de auto ergens parkeert en gaat lopen, maar daar is het veel te warm voor. De volgende stop is Ioannina, een grote stad gelegen aan het Pamvotismeer. Best wel een lelijke stad, behalve het oude centrum aan het water, waar ook de burcht/kasteel ligt. Daar vind je wat restaurantjes en winkeltjes. We stoppen om wat te drinken en de benen even te strekken. Vanaf hier is het nog een klein uurtje naar onze eindbestemming Dilofo (de streek Zigori.

We hebben één volle dag om de streek Zagori te bekijken en vooral de beroemde Vikoskloof. Dilofo  is een half verlaten dorpje met wat kleine B&B’s en een restaurant, maar wel met een geweldig uitzicht, vanaf ieder punt in het dorp. We rijden eerst naar Kipoi met veel oude bruggen. We stoppen bij een paar bruggen voor wat foto’s en lopen in de rivierbedding, dat kan, omdat alles droog staat. Dan rijden we door naar Oxia, een uitkijkpunt richting de Pindusbergen. Terwijl je hierheen rijdt, kom je langs allerlei kleine dorpjes met restaurantjes en souvenirwinkeltje. Hou rekening met veel slingerweggetjes, het gaat dus niet snel en bij iedere bocht is weer een mooi uitzicht. Oxia is hoog in de bergen, van waar je in de kloof kunt kijken. We proberen naar beneden te rijden om de kloof van onder te bekijken, maar het is helemaal vol op de parkeerplaats en dan nog zeker een uur wandelen. Als je geen ervaren wandelaar bent, zoals wij, is dat niet aan te raden met die hitte en kun je beter in voor- of najaar gaan. In een klein uurtje rijden we naar Vikos, waar je nog mooier in de kloof kunt kijken (vind ik persoonlijk). Vikos is een klein dorp met een paar huisjes, een kerk en twee restaurants. Tijd voor de lunch, we kiezen dan ook een van de twee restaurantjes en eten een lekkere salade en souvlaki. Overal waar we eten zijn de mensen zo lief. Je krijgt op het einde van de maaltijd altijd wel iets aangeboden, ook hier. We krijgen iets wat lijkt op stukjes Turks fruit, althans zo ziet het eruit. We hadden nog bedacht om naar de waterpoeltjes in de buurt van Papigo te gaan, maar de weg ernaar toe was nog een uur vanaf Vikos en met veel bochten. We gaan dus terug naar het hotel om te relaxen en een spelletje te spelen.

 

Kalambaka

Vanuit Dilofo rijden we naar Kalambaka, het dorp dat bekend staat om de kloosters hoog op de rotsen. De route duurt ongeveer drie uur en gaat half over de snelweg en half over binnenwegen. We hadden helemaal niet het idee dat we hoog zaten, maar vanaf Ioannina tot aan Kalambaka daal je steeds verder. De snelweg kent veel tunnels en zeker het laatste stuk door de bergen zijn er veel bochten en gaat het flink naar beneden.

Ons hotel ligt net buiten het dorp en heeft een leuk zwembad met twee grote glijbanen. Tijd voor de jongens dus om de komende drie dagen even lekker aan het zwembad te hangen en te spelen. Wij gaan één dag kloosters kijken. Hoewel er veel meer zijn, is drie kloosters op een dag voldoende, ze zien er allemaal een beetje hetzelfde uit. Toch hebben ze wel allemaal net een andere uitstraling. Parkeren bij de kloosters is een uitdaging, ga dus vroeg op pad, dat helpt ook nog eens met de warmte, want je moet veel trappen lopen. Wij bezoeken St. Varlaam en Great Meteoron Klooster. De laatste is ook de grootste. Een paar dingen die je moet weten. Vrouwen moeten een rok dragen en hun schouders bedekken. De entree kost overal €3,- per persoon. In sommige kloosters kun je een sarong lenen en als rok dragen, maar in Varlaam niet, daar moet je hem kopen voor €4,50. Iedere dag van de week is een klooster gesloten, dus het is handig om van tevoren te kijken welke dat is. De openingstijden van de kloosters zijn meestal tussen 09.30 en 15.00 uur. Na een lunch in Kalambaka gaan we weer terug naar het hotel om even af te koelen in het zwembad. Na het eten gaan we nog een keer naar de kloosters om het mooie schouwspel van de zonsondergang te zien. Dat was heel druk en nog moeilijker parkeren dan overdag.

Edessa en Pozar

We gaan weer op pad. In één keer naar onze eindbestemming is te ver, dus besluiten we om een nachtje iets leuks te zoeken. We hadden gehoord van de watervallen in Edessa, dus die kant gaan we op. De rit kost drie uur en midden in dit stadje ligt een enorme waterval, maar eigenlijk ligt het stadje er  bovenop. Je loopt dus de trappen naar beneden om de waterval te zien en kunt ook nog achter de waterval door lopen. Er komt een enorme golf water uit ondanks de droogte die ook in Griekenland heerst. Voor €1,- kun je ook nog in een kleine druipsteengrot kijken. Na een picknicklunch gaan we verder naar Pozar en daar slapen we. Wat we niet wisten, maar dat vertelde onze gastvrouw, is dat op een klein kwartiertje rijden een warmwaterbron ligt. Het water in deze bron in de bergen is 37 graden, daarnaast ligt een waterval en daarin kun je vervolgens afkoelen. Er zijn kleedruimtes, bankjes en winkeltjes. Toen we er waren was het vreselijk druk, omdat er een festival was ’s avonds, maar dat schijnt niet vaak te gebeuren. Ondanks de drukte was het toch leuk om er even geweest te zijn. Het gebied leent zich ook voor geweldige wandelingen en als je wilt weten waar perziken vandaan komen, er waren velden vol perzikbomen.

Olympiada

De laatste bestemming is Olympiada en dat is twee-en-half uur rijden vanaf Pozar. We vertrekken vroeg, omdat we eerst bij een vriendin gaan lunchen die in Olympiada woont. We blijven hier vier nachten voordat we naar huis vliegen en hebben een heerlijke villa gehuurd met privé zwembad net boven Olympiada. Dit dorp heeft een paar winkels en een heleboel restaurantjes aan het strand. Reserveren is wel noodzakelijk in de zomer, want dan zijn er meer toeristen dan tafeltjes.

De volgende dag gaan we met de auto de bergen in naar de watervallen. De weg is onverhard en heeft veel gaten en scheuren en een 4×4 is dus echt nodig (hoewel mensen het wel met een gewone auto proberen). We gaan dan ook met de auto van mijn vriendin. Vanaf de parkeerplaats kun je in twee richtingen naar twee verschillende watervallen. Beide vanaf de auto een kwartiertje lopen. Het water van de waterval is ijskoud maar heerlijk als je een stuk in de hitte gelopen hebt. Je moet er even doorheen, maar dan is het geen probleem. We bezoeken beide watervallen. De eerste is vrij bekend en daar zijn dan ook meer mensen, bij de andere is helemaal niemand.

De volgende dagen gaan we aan het strand genieten. Je kunt hier heerlijk snorkelen. Het strand bestaat uit fijn grind, anders dan alle andere stranden die we gezien hebben, die vooral uit kiezels en keien bestaan. Een rustige afsluiter voor we weer naar huis gaan na onze heerlijke rondreis.

 

Laat jouw reis door Griekenland regelen door de Reisverrijker!

 

Heb je nog vragen? Stel ze gerust in onderstaand formulier, dan neem ik snel contact met je op.