Vulkaanwandeling

Vandaag heb ik echt iets bijzonders gedaan.

Nu we toch op IJsland zijn en de vulkaan nog steeds aan het uitbarsten is, hebben we onze plannen een paar weken geleden omgegooid en besloten vlakbij de vulkaan te eindigen. De afgelopen dagen had ik wel een beetje spijt van deze beslissing, want behalve de vulkaan hadden we alles hier in de omgeving al een beetje gezien en nu met slecht weer is het in dit gedeelte niet echt leuk.

Maar vanmorgen was het weer wat opgeklaard, om 6.45 uur keken we even op de live webcams van de vulkaan en zagen dat alle bewolking was opgetrokken, snel kleren aan, ontbijten, en de auto in. Het is nog zo’n 40 minuten vanaf de accommodatie en dan toch maar steeds hopen dat het weer niet verandert, want het is nog steeds IJsland en het weer wisselt met het kwartier. Om half 9 zijn we op de parkeerplaats, netjes betaald voor ons plekje en beginnen aan de klim.

Al na de eerste berg en bocht zagen we de lavastroom oranje gloeiend van de berg afkomen. Yes, we hadden geluk en het zicht is nog steeds goed. De klim omhoog is steil en soms glad. Goede schoenen zijn dan ook echt een must. Net als laagjes kleding, want het waait er ook aardig. Omhoog heb je niet zoveel laagjes nodig, want je loopt jezelf wel warm, maar zodra je stil staat, zijn de laagjes nodig. Het eerste deel stijl omhoog is het zwaarste stuk, dan zien we de vulkaanuitbarsting al in de verte. De lava spuit omhoog. We rusten even uit om weer op adem te komen en gaan dan weer verder.

Vlak voor de laatste klim omhoog gaat het weer wat gemakkelijker. Veel minder stijl dan de eerste, maar je komt min of meer boven de vulkaan uit, waardoor je een heel goed zicht hebt. We zijn nu ook op het punt waar de webcam staat dus gaan we even uitgebreid naar het thuisfront zwaaien, en via facetime melden dat we op de webcam te zien zijn.

Op het hoogste punt staan we even te twijfelen, gaan we dezelfde weg terug of nemen we de nog steilere weg naar beneden en lopen we dan langs het lavaveld terug. We besluiten het eerste te doen, steile smalle paden zijn niet echt in mijn voordeel met mijn hoogtevrees. Als we beneden zijn gaan we gewoon nog een stukje langs het lavaveld tot het oranje gedeelte. De warmte langs het veld is enorm, we konden dit boven al een beetje voelen, maar beneden is het net alsof we op een BBQ liggen. Een andere wandelaar vraagt dan ook grappig of we marshmallows hebben meegenomen. De zwavellucht is enorm en we lopen een stuk om boven het pad te komen om die lucht te ontwijken.

Als we het te warm onder onze voeten krijgen, besluiten we terug te gaan. De zwavellucht en dampen zijn niet echt goed voor je gezondheid en we hebben alles goed kunnen zien. Terug bij de auto blijkt dat we totaal 10 km hebben gelopen en zijn we een prachtige ervaring rijker.